Oorsprong
De oorsprong van het zijdehoentje is onduidelijk en wordt zowel in India als op Java vermoed. De voorlopers van de huidige zijdehoenders moeten al duizenden jaren hebben bestaan. Hoewel Aristoteles al zijdehoenders noemde, hoorde men in Europa voor het eerst van het zijdehoentje door de Italiaanse ontdekker Marco Polo. In de middeleeuwen werden de zijdehoenders door zwendelaars en zakenlui verkocht als een kruising tussen een konijn en een hoen. Zijdehoentjes in diverse variaties zijn uiteindelijke vanuit verschillende richtingen naar Europa gekomen.
Kenmerken
Het verendek is het opvallendste kenmerk van dit ras. De wollige veren, die op 'haar' lijken, en het prachtige bolletje bovenop zijn kop, zijn erg zacht en voelen aan als zijde, vandaar de naam zijdehoen. De huid is zwart tot blauw en paarsig. Als je in de veren blaast zie je dat hun velletje eronder erg donker is. Ook het vlees, de botten en bloed zijn zwart. Deze hyperpigmentatie is het gevolg van een genetische afwijking. Ze komt, behalve bij zijdehoenders, ook bij enkele andere kippenrassen voor.
Het zijdehoentje heeft felblauwe oorlellen, het lijkt net alsof hij blauwe oorbellen draagt. Zijn ogen zijn donker. De vacht van het zijdehoentje kent de volgende kleuren: wit, zwart, patrijs, rood, blauw, parelgrijs en zilverpatrijs. Oorspronkelijk is het hoentje wit en zwart en dat zijn ook de meest gebruikelijke kleuren waarin je ze ziet. De poten zijn vrij grof geschubd en daar staan ook veren op. Ook heeft het zijdehoentje vijf tenen aan de voeten in plaats van de gebruikelijke vier.
Persoonlijkheid
Zijdehoenders zijn bijzonder rustige dieren, die zelden ziek zijn en op een wat kleinere oppervlakte gehouden kunnen worden. De hoentjes kunnen tegen extreme temperaturen, vooral tegen de kou. Het zijn sterke dieren. Ze kunnen niet vliegen, omdat ze geen veerstructuur in hun vacht hebben. Daarom is een lage omheining van ongeveer 50 cm meestal voldoende. Zijdehoenders vechten nauwelijks, ook hanen niet, tenzij ze in dezelfde ren zitten met een agressief kippenras.
Ideale mensenmaatje
Zijdehoentjes zijn makkelijk tam te maken, wat vooral leuk is voor kinderen, maar zeker ook voor volwassenen. Zolang je hen een tochtvrij hok geeft, voldoende ruimte om lekker rond te scharrelen in een omgeving met wat plekjes om te schuilen, en ze elke dag voer en vers water geeft, zijn het al gauw heel tevreden kippetjes. Het is bijvoorbeeld heel leuk om een appel of een kropje sla aan een touwtje te hangen in hun verblijf, ze kunnen namelijk best goed springen. Dat is leuk om te zien. Dus als je de tijd én de ruimte hebt, kunnen ze in ieders tuintje.
Leuk weetje
Het zijdehoentje wordt graag door fokkers als broedvogel gebruikt voor het uitbroeden van kostbare eieren. Vol toewijding voeden ze de kuikens op van onder andere siervogels, fazanten en speciale eendensoorten. Ze verdedigen hen tegen indringers, maar leren ze ook dat mensen geen gevaar zijn.
Kortom, een echte aanrader voor als je eens iets anders wil dan kippen. Ze zullen geheid elke dag een glimlach op je gezicht toveren!
